ویروس پنلوکوپنی گربه ها (Feline panleukopenia virus) باعث کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون در بدن گربه می‌شود. گلبول‌های سفید نقش عمده‌ای در ایمنی دارند و در دفاع در برابر عفونت ها و بیماری ها مهم هستند. در پنلوکوپنی شدید، تعداد گلبول های سفید خون ممکن است از حد طبیعی چند هزار در هر میلی لیتر خون به تنها چند صد کاهش یابد. این باعث می‌شود گربه آسیب دیده در برابر سایر عفونت‌ها بسیار آسیب‌پذیر باشد.
علت پنلوکوپنی چیست؟
پنلوکوپنی گربه (FPL) که گاهی به آن دیستمپر گربه نیز می‌گویند، توسط ویروسی از خانواده پاروویروس ها به نام ویروس پنلوکوپنی گربه (FPLV) ایجاد می‌شود. یک ویروس مشابه اما متمایز باعث بیماری پاروویروس در سگ ها می‌شود. پاروویروس‌ها ویروس‌های بسیار سختی هستند و فقط توسط ضدعفونی‌کننده‌های قوی از جمله سفیدکننده‌های خانگی ۲ درصد از بین می‌روند. پنلوکوپنی می‌تواند در برخی از محیط‌ها برای یک سال یا بیشتر زنده بماند.
پنلوکوپنی چگونه منتقل می شود؟
این ویروس در تمام دفعات، به ویژه مدفوع، گربه های آلوده وجود دارد. یک گربه حساس می تواند از طریق تماس مستقیم با گربه آلوده آلوده شود، یا ویروس می تواند از طریق آب آلوده، کاسه غذا یا روی کفش و لباس منتقل شود. دوره کمون از عفونت تا ظهور علائم بالینی معمولاً سه تا پنج روز است که به ندرت بیشتر از یک هفته است.
علائم بالینی پنلوکوپنی چیست؟
برخی از تغییرات در علائم بالینی وجود دارد، اما گربه‌ها معمولاً افسردگی یا بی‌حالی را تجربه می‌کنند که ممکن است به سمت بدترشدن پیش رود. ویروس، سلول های در حال رشدِ سریع را آلوده کرده و از بین می برد و اغلب روده تحت تاثیر قرار می گیرد. استفراغ و اسهال مکرر رخ می‌دهد و اسهال ممکن است حاوی خون باشد. خز به سرعت کدر و زبر می‌شود و پوست به دلیل کم آبی خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد.
اغلب، گربه‌های مبتلا به پانلوکوپنی به عفونت‌های دیگری مبتلا می‌شوند، زیرا سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است. ممکن است ترشحات چرکی (سبز/زرد) از چشم و بینی داشته باشند. گاهی تنها علامت بالینی در بچه گربه های جوانی که دچار عفونت شدیدند، مرگ ناگهانی است.
آیا پنلوکوپنی قابل درمان است؟
مانند بسیاری از بیماری های ویروسی، درمان خاصی برای FPL وجود ندارد. آنتی بیوتیک ها ویروس ها را از بین نمی‌برند اما به کنترل عفونت های باکتریایی ثانویه کمک می‌کنند که معمولاً به دلیل کمبود گلبول های سفید و در نتیجه کاهش ایمنی ایجاد می‌شوند. کم آبی بدن گربه و شوک، از جمله خطرات تهدیدکننده زندگی درFPL هستند و مایع درمانی داخل وریدی و مراقبت های پرستاری شدید حیاتی است. اگر گربه مراقبت های حمایتی تهاجمی را در مراحل اولیه بیماری دریافت کند، پیش آگهی برای بهبودی کامل، خوب است.
محافظت از گربه در برابر پنلوکوپنی
خوشبختانه، برای پنلوکپنی واکسن های خوبی در دسترس است. بچه گربه ها نیاز به تقویت کننده های این واکسن دارند که از سن شش تا هشت هفتگی شروع می‌شود و هر سه تا چهار هفته یک بار تا زمانی که بچه گربه به سن 16-20 هفتگی برسد، تزریق می‌شود و حداقل یک بار در سال بعد هم استفاده می‌شود. گربه ها و بچه گربه های بالای 16 هفته هم به یک سری اولیه از دو واکسن به فاصله سه تا چهار هفته نیاز دارند.
ایمنی تولید شده توسط واکسن پنلوکوپنی به طور کلی قوی است، اما با گذشت زمان و با سرعت بیشتری در برخی از گربه ها نسبت به سایرین کاهش می‌یابد. بنابراین، واکسیناسیون تقویتی هر یک تا سه سال به شدت توصیه می‌شود. دامپزشک در مورد دفعات مناسب واکسیناسیون تقویت کننده برای سبک زندگی گربه شما صحبت خواهد کرد.
آیا واکسن پنلوکوپنی عوارض جانبی دارد؟
واکسن‌های پنلوکوپنی مدرن بی‌خطرند و عوارض جانبی بسیار نادر دیده می‌شود. با این حال، مانند همه واکسن‌ها، برخی از گربه‌ها ممکن است یک یا دو روز پس از تزریق بی‌حال باشند. یک واکنش آلرژیک شدیدتر، به نام شوک آنافیلاکتیک هم ممکن است به دلیل حساسیت خاص یک فرد به یک یا چند جزء از واکسن رخ دهد (به ندرت). چنین واکنش‌های شدیدی، در صورت بروز، معمولاً در عرض چند دقیقه پس از واکسیناسیون رخ می‌دهند، اما ممکن است در برخی از گربه‌ها ساعت‌ها به تأخیر بیفتند. اگر علائمی مانند دشواری تنفس، تورم صورت یا هر نشانه دیگری از ناراحتی را مشاهده کردید، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.
کلام آخر
در این مقاله از پنلوکوپنی گربه ها گفتیم و علل و علائم و درمانش را بررسی کردیم؛ اگر همچنان در مورد این بیماری ابهامی دارید یا سئوالی ذهنتان را مشغول ساخته، می‌توانید با شماره‌های مندرج در سایت تماس بگیرید و با دامپزشکان بخش داخلی بیمارستان دامپزشک مرکزی مطرح کنید.
منبع: vcahospitals.com
