درست ترین کار برای مقابله با سگ های ولگرد چیست؟
اگر به این شکل سوال پرسیده شود پاسخ نیز کمابیش مشخص است، احتمالا باید روشهای متداول پیشین را ادامه دهیم، مگر چه گزینه‌هایی برای “مقابله” آن هم با موجوداتی “ولگرد” (که با رجوع به لغتنامه معادل بی‌سرو پا است) باقی می‌ماند؟ احتمالا باید حذفشان کنیم.
ما با سگها مقابله نمی‌کنیم، بلکه با مشکلات مقابله می‌کنیم، آیا سگها مسئول وضعیت فعلی هستند یا فقدان برنامه اصولی وعدم بهرگیری از متودهای علمی؟ پس قدم اول دقیقا همین است، با مسئول کردن سگها از خودمان صلب مسئولیت نکنیم. اکنون اگر بپرسیم که چه تغییری در خودمان، در برنامه‌هایمان و بخصوص در رفتار تمام ذینفعان در ارتباط با جمعیت سگها ایجاد کنیم تا مشکلاتمان حل شود، می‌توانیم به پاسخ مناسب برسیم. جواب برنامه مدیریت جمعیت سگها است، این برنامه مشخص چند اصل اولیه دارد که مواردی از ان عبارت‌اند از: جمعیت سگ‌های صاحب دار(بخصوص سگ‌های گله و نگهبان در روستاها) منبع معمول جمعیت سگ‌های پرسه‌زن (اعم از پرسه‌زن صاحب‌دار یا بلاصاحب) است، بنابراین ترویج مالکیت مسئولانه باید در اولویت قرار گیرد. اکولوژی سگها وابسته به انسان است، در نتیجه تغییر رفتار انسانی شرط اساسی موفقیت برنامه مدیریت جمعیت سگها است. ثابت شده است که شرایط رفاهی بهتر سگها، مشکلات مربوط به جمعیت سگها را کاهش می‌دهد. موارد دیگر نیز وجود دارد که در اینجا به انها نمی پردازم.